Przemoc

Doświadczasz przemocy i chcesz dowiedzieć się co możesz zrobić aby wyjść z tej sytuacji ???

Jeśli zdarzyło się, że Twój bliski jest wobec Ciebie:

• agresywny, popycha Cię, szarpie, policzkuje, dusi, wykręca ręce
• ciągle krytykuje Twoje zachowanie, poglądy, wyzywa Cię, poniża, upokarza, kontroluje, zabrania spotykać się z przyjaciółmi, rodziną, grozi zabraniem dzieci, wmawia chorobę psychiczną
• wymusza pożycie małżeńskie, zmusza do nieakceptowanych pieszczot i praktyk
• wydziela pieniądze lub ich w ogóle pozbawia, zakazuje podjęcia pracy

Oznacza to, że twój bliski stosuje wobec ciebie przemoc!

Wiele osób, podobnie jak Ty, doznaje przemocy w swoim domu. Nie mówią o tym, bo się boją i wstydzą. Często też czują się winne za zaistniałą sytuację.

Musisz jednak wiedzieć, że: nic nie usprawiedliwia przemocy. NIE MUSISZ SIĘ NA TO GODZIĆ !!!

 Masz prawo do godnego życia oraz szacunku dla siebie i swojej pracy.

Każdy człowiek chce czuć się bezpiecznie w otoczeniu najbliższych. Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej gwarantuje prawo do rozwoju, godności, wolności. Nikt nie może ograniczać ani poniżać innych, bez względu na powody, dla których podejmowałby krzywdzące działania. Każdy człowiek ma prawo do życia w środowisku rodzinnym wolnym od przemocy, która jest naruszeniem jego praw oraz dóbr osobistych.

W każdej chwili możesz przerwać stosowanie wobec Ciebie przemocy.

To Ty decydujesz o swoim życiu, nikt nie może Cię zmusić do pójścia na policję,
czy prokuraturę, aby złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Jednak nie bój się rozmawiać na temat tego, co dzieje się w Twoim domu, bo tylko w wówczas możesz uzyskać niezbędną pomoc.

 Możesz wzywać policję za każdym razem, gdy Twoje bezpieczeństwo jest zagrożone.

Policjant ma obowiązek udzielenia niezbędnej pomocy osobie doświadczającej przemocy, polegającej na wezwaniu pogotowia, jeśli zachodzi taka konieczność, założeniu niebieskiej karty, zatrzymaniu sprawcy, odwiezieniu go na izbę wytrzeźwień, jeśli jest pod wpływem alkoholu, poinformowaniu o instytucjach świadczących pomoc osobom, które doświadczają przemocy, przewiezieniu do ośrodka interwencji kryzysowej.

 Prawo jest po Twojej stronie:

Przemoc domowa jest przestępstwem, ściganym z urzędu – Art. 207 K.K.

• 1. „Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”
• 2. „Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.”
• 3. „Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”

 Zadbaj o swoje bezpieczeństwo – poszukaj schronienia przed sprawcą.

Zastanów się, gdzie w razie ataku ze strony sprawcy możesz jak najszybciej uciec. Przygotuj sobie plan ucieczki oraz najpotrzebniejsze rzeczy tak, aby łatwo Ci było w razie konieczności uciec z domu (dokumenty, kluczyki od samochodu, od domu, niezbędne ubrania)

Jeśli zostałaś/zostałeś pobita/pobity lub zgwałcony/zgwałcona udaj się jak najszybciej
do lekarza pierwszego kontaktu, aby uzyskać niezbędną pomoc, a także zabezpieczyć materiał dowodowy.

Jest to ważne ze względów zdrowotnych, a także w sytuacji założenia sprawy karnej kiedy potrzebne będą dowody na okoliczności popełnienia przestępstwa.

Zbieraj dowody (o ile to możliwe) na stosowanie wobec Ciebie przemocy ( obdukcje, nagrania, dowody rzeczowe, zdjęcia itp).

Jeśli wezwałaś/wezwałeś policję, nie sprzątaj skutków awantury. Możesz też zrobić zdjęcia, aby je dostarczyć jako dowód do sądu. Im więcej zbierzesz dowodów, tym większe szanse,
że sprawca zostanie ukarany.

Nie ukrywaj przed bliskimi tego, co dzieje się w Twoim domu, nie wstydź się, bo Ty jesteś niewinna/niewinny !!!

Twoi bliscy, rodzina, przyjaciele mogą się zaangażować w pomoc, np. udostępniając schronienie lub mieszkanie, gdy będziesz tego potrzebować lub mogą być świadkami
w sprawie. Nie musisz być sama/sam ze swoimi problemami; są specjaliści, instytucje, które mogą Ci pomóc w trudnej sytuacji.

 Jesteś świadkiem przemocy ???

 Najwyższy czas aby przestać akceptować mit o „pilnowaniu własnych spraw”. Jeśli
w otoczeniu obserwujesz zdarzenia przemocy to stajesz się świadkiem przestępstwa. Masz poczucie, że powinieneś coś zrobić, ale nie wiesz jak możesz pomóc?

Nie zastanawiaj się, czy masz prawo do ingerowania w czyjeś życie rodzinne. Być może jesteś jedyną osobą, która widzi problem i może pomóc osobie doświadczającej przemocy. Być może dzięki Tobie zostanie uratowane czyjeś życie lub zdrowie. Masz moralny i prawny obowiązek podjąć działania. Twoje milczenie to zgoda na przemoc.

Prawo nakłada na wszystkich społeczny obowiązek zawiadamiania organów ścigania
o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu (art. 304 § 1 k.p.k.).

Jeżeli podejrzewasz, że w Twoim otoczeniu dochodzi do przemocy, nie musisz mieć co do tego pewności. Najważniejsze to REAGOWAĆ! Powiadom o swoich podejrzeniach dzielnicowego, pracownika socjalnego, lekarza, pedagoga. Nie patrz bezczynnie na krzywdę drugiego człowieka!

 Jesteś sprawcą przemocy ???

 Niezależnie od tego od jak dawna stosujesz przemoc, jak mocno jesteś uwikłany
w tę sytuację, pamiętaj, że nigdy nie jest za późno na podjęcie próby wyjścia z pułapki. Możesz nauczyć się żyć bez przemocy i zmienić swoje życie i Twoich bliskich na lepsze!

Uważasz się za kochającego/kochającą partnera/partnerkę lub rodzica:

• oczekujesz, że Twoi bliscy będą spełniać Twoje potrzeby w ściśle określony sposób
• masz potrzebę kontrolowania bliskich
• często obawiasz się, że jesteś zdradzany
• uważasz, że jeżeli ktoś nie wykonuje Twoich poleceń, to Cię nie szanuje
• niejednokrotnie masz przypuszczenie, że inni są przeciwko Tobie
• często czujesz się bezradny, przeżywasz często napięcia i lęki w różnych sytuacjach
• Twoi bliscy – dzieci, partnerka – w reakcji na Twoje zachowanie płaczą
• bardzo potrzebujesz, aby nikt nie miał wątpliwości, że Twoje zachowanie jest absolutnie „męskie”
• nie wyobrażasz sobie, żeby Twoja partnerka wyszła sama z domu, podjęła pracę
• tłumaczysz swoje zachowania słowami w stylu:
  • „od czasu do czasu trzeba przypomnieć, kto w domu rządzi”
  • „dzieci i ryby głosu nie mają”
  • „kobiecie nie można ufać, bo z natury jest zdradliwa”
  • „smarkacz ma się słuchać”
  • „ona powinna wiedzieć, co do niej należy”
  • „jak się nie dopilnuje, to nie wiadomo, co zrobi”
  • „smarkacz musi się trochę bać”
  • „to twoja wina”
  • „sama się o to prosiła”
  • „jak jest głupia, to ma za swoje”
• pamiętasz, że w przeszłości, jako dziecko miałeś poczucie, że zasłużyłeś na bicie,
  bo słyszałeś słowa:

• „tyle razy prosiłam cię, żebyś nie pyskował”
• „gdybyś od razu zrobił to, o co cię prosiłem”
• „mama by się nie zdenerwowała, gdybyś się więcej uczył”
• często chciałeś nie czuć, bo czułeś się nieustająco bezradny i winny
• marzyłeś o tym, aby posiadać taką siłę, która pozwoli Ci się zemścić na tym, kto Cię krzywdzi
• aktualnie zdarza Ci się niszczyć rzeczy, demolować mieszkanie
• szarpać, popychać, bić bliskich
• wyśmiewać, krytykować, izolować, upokarzać, zawstydzać członków rodziny
• szantażować, zabierać im rzeczy i pieniądze
• wydzielać każdy grosik i z każdej nawet najmniejszej kwoty rozliczać swoich bliskich, a następnie wymierzać karę za przekroczenie określonej kwoty
• zmuszać czy też namawiać swoich bliskich do współżycia seksualnego „bo Ty masz taką potrzebę”
• wykorzystywać materialnie swoją matkę/ojca/brata/siostrę/żonę/męża/córkę/syna, zmuszać ich do utrzymywania Ciebie, mimo że jesteś już dorosły/dorosła i zdolny do pracy

Jeśli powyższe stwierdzenia odnoszą się do Ciebie istnieje duże prawdopodobieństwo,
że jesteś sprawcą przemocy i powinieneś poszukać pomocy.

Pełna odpowiedzialność za zachowania przemocowe spoczywa na osobie, która je stosuje

Nic nie usprawiedliwia przemocy

Prawdopodobnie żywisz przekonanie, że masz prawo tak postępować, a ponadto, że jest
to jedyny sposób na osiągnięcie tego, co jest Ci potrzebne, więc musisz zachowywać się tak jak dotychczas.

NIE MUSISZ! Zgodnie z prawem NIE WOLNO Ci tego robić.

Niezależnie od tego od jak dawna stosujesz przemoc, jak mocno jesteś uwikłany
w tę sytuację, pamiętaj, że nigdy nie jest za późno na podjęcie próby wyjścia z pułapki. Często wymaga to kontaktu ze specjalistą, możesz nauczyć się:

• wpływać na swoje myślenie
• przeżywać różne emocje, które same w sobie nie są złe, ale możesz nauczyć
  się kontrolować sposób ich wyrażania nie raniący innych, nie zagrażający im
• poszerzyć repertuar przeżywanych emocji, to nie muszą być przede wszystkim złość, bezradność, lęk
• prosić, przyjmować pomoc i negocjować swoje prawa a nie wymuszać je

Możesz nauczyć się żyć bez przemocy i zmienić swoje życie i Twoich bliskich na lepsze!